အာဇာနည္​​ေန႔ဘာ​ေၾကာင္​့ျဖစ္​ေပၚ​လာရတာလဲ

*** အာဇာနည္ေန႔သမုိင္း ***

-------------------------------------

     

 ခရစ္နွစ္- 1947-ခုနွစ္ ဇူလုိင္လ 19-ရက္ေန႔( ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၀၉-ခုနွစ္ ဝါေခါင္လၦန္း ၂ -ရက္ေန႔ ) စေနေန႔ နံနက္ ၁၀-နာရီ ၃၇-မိနစ္တြင္ အတြင္းဝန္မ်ား ရံုးမွာ တုိင္းျပည္ကြ်န္ဘဝမွ လုံးဝလြတ္ေျမာက္ေရးနဲ႔ စစ္ျပီးေခတ္ ျမန္မာနုိင္ငံ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးအတြက္ အစည္းအေဝး ထုိင္ေနႀကတ့ဲ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ေသာ ဖဆပလ ႀကားျဖတ္အစုိးရ ဝန္ႀကီးေတြ လုပ္ႀကံခံရတ့ဲ နုိင္ငံေတာ္ လုပ္ႀကံမႈႀကီး ျဖစ္ပြားခ့ဲပါတယ္။

    အဲဒီေန႔က ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရဲ႕ ရာသီဥတုဟာ မုိးလင္းကတည္းကပင္ ေကာင္းကင္သည္ အုံ႔မႈိင္းညုိမႈိင္းလ်က္ ရွိေနသည္ ``တိမ္တုိက္ဟူ၍ ဘာမ်ွ ႀကည္လင္စြာ မျမင္ရပါ´´မုိးကုိ ႀကည့္ရသည္မွာ ျမဴသန္းေနေသာ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးလုိ ဝုိးတုိးဝါးတား မႈန္မႈိင္း၍ ေနပါသည္။ မုိးသည္ ကင္းကင္းလြတ္လြတ္ စဲသည္ဟူ၍ မရွိဘဲ တဖြဲဖြဲ ေနလုိက္ တျဖိဳင္ျဖိဳင္ ရြာခ်လုိက္နဲ႔ ေစြ၍ ေနေလသည္ ဟု ဆရာႀကီးဒဂုန္တာရာက ေရးသားမွတ္တမ္း တင္ခ့ဲပါသည္။

    ထုိေန႔ နံနက္ ၁၀-နာရီခန္႔တြင္ တာဝါလိမ္း ေနအိမ္ကေန အတြင္းဝန္မ်ား ရံုးမွာ ျပဳလုပ္မယ့္ ဝန္ႀကီးမ်ား အစည္းအေဝးကုိ တက္ေရာက္ရန္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သူ၏ အပါးေတာ္ျမဲ ( PA ) ဗုိလ္ထြန္းနဲ႔အတူ ကားနက္ကေလး အာရ္ေအ/၂၈၇၄ နဲ႔ ထြက္လာခ့ဲႀကပါတယ္။

    ၁၀-နာရီ ၁၀-မိနစ္ေလာက္မွာ အတြင္းဝန္မ်ား ရံုး၏ အလယ္ဗဟုိ ေလွကားရင္း၌ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကား ဆုိက္ေရာက္လာျပီး အစည္းအေဝးလုပ္မယ့္ အေပၚထပ္ သူ႔ရံုးခန္းကုိ အပါးေတာ္ျမဲ ဗုိလ္ထြန္းလွနဲ႔အတူ တက္လာခ့ဲပါတယ္။

    အဲဒီေန႔က်မွ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဟာ ခါတုိင္းလုိ ယူနီေဖာင္းဝတ္နဲ႔ မဟုတ္ဘဲ ေရႊဖလားေရာင္ ဗန္ေကာက္လုံခ်ည္(ပုဆုိး)|သနပ္ခါးေရာင္ မႏၲေလး ပုိးတုိက္ပုံနဲ႔ အျဖဴေရာင္ သဲႀကိဳးတပ္ထားတ့ဲ ေလယ်ာဥ္ပ်ံဖိနပ္ စသည္ေတြနဲ႔ ျမန္မာဆန္ဆန္ ခန္႔ခန္႔ညားညား ဝတ္စားဆင္ယင္ထားတာကုိ ထူးထူးျခားျခား ေတြ႕ရလုိ႔ ``ဗုိလ္ခ်ဳပ္က ဒီလုိဝတ္ထားေတာ့လည္း အေခ်ာႀကီးပဲ´´ဟု ဦးဘဂ်မ္းက ရင္းနွီးေလးစားစြာ လွမ္းေနာက္လုိက္၏။( အဲဒီအခ်ိန္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္အသက္က ၃၂ နွစ္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ခန္႔မွန္းျမင္ေယာင္ရင္း ရွင္းသန္႔ခန္႔ျပီး ေခ်ာေမာလြန္းေသာ ေလးစားဖြယ္ရာ ဥပဓိရုပ္ကုိ ျမင္ႀကည့္မိပါတယ္ဗ်ာ ဒါက ကြ်န္ေတာ့္အေတြး ခန္႔ထက္)

    ကာကြယ္ေရး ဝန္ႀကီးရဲ႕ ရံုးခန္းထဲမွာ အစည္းအေဝး ျပဳလုပ္ရန္အတြက္ ဧရာဝတီ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသကုိ တုိင္းခန္းလွည့္လည္ေနတ့ဲ သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရးဌာန ဝန္ႀကီးေစာစံဘုိးသင္း အဂၤလန္မွအျပန္ လမ္းခရီးမွာဘဲ ရွိေနေသးတ့ဲ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး ဦးေက်ာ္ျငိမ္းနဲ႔ ဌာန လက္ကုိင္မရွိ ဝန္ႀကီး ဦးတင္ထဋ္တုိ႔မွ အပ အစုိးရအဖြဲ႔ ဝန္ႀကီးေတြ စုံစုံညီညီ ေရာက္ရွိေနႀကျပီ ျဖစ္ပါတယ္။

    ရံုးအုပ္ႀကီး ဦးခ | လက္ေထာက္အတြင္းဝန္ ဦးေရႊေဘာ္တုိ႔မွာလည္း အစည္းအေဝးအတြက္ လုိအပ္မည့္ စာရြက္စာတမ္းေတြနဲ႔ ဖုိင္ေတြရွာေဖြ စုေဆာင္းကာ အစည္းအေဝး က်င္းပမည့္ အခန္းထဲကုိ တစ္ခုျပီးတစ္ခု ပုိ႔ေဆာင္ႀကရင္း ဝင္ေခ်ထြက္ေခ် အလုပ္မ်ားေနႀကပါတယ္။

    အဲဒီေနာက္ အစည္းအေဝး က်င္းပရာ အခန္းထဲကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ အပါးေတာ္ျမဲ ဗုိလ္ထြန္းလွတုိ႔ ဝင္လာႀကျပီး ဗုိလ္ထြန္းလွက ဗုိလ္ခ်ဳပ္အတြက္ လုိအပ္တ့ဲ ဖုိင္ေတြ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္စားပြဲထိပ္မွာ ခ်ေပးလုိက္ပါတယ္။

    ဗုိလ္ခ်ဳပ္က သူ႔ထုိင္ခုံတြင္ ဝင္ထုိင္ျပီးတ့ဲအခါ ဗုိလ္ထြန္းလွလည္း အစည္းအေဝး ခန္းမကေန သူ႔ရဲ႕ ရံုးခန္းရွိရာကုိ ထြက္လာခ့ဲျပီး သူ႔ရံုးခန္းထဲမွာ စိတ္ေအးလက္ေအး ရွိေနခ့ဲပါတယ္။

    အဲဒီေန႔က အစည္းအေဝး တက္ေရာက္သူေတြကေတာ့………

၁။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း -ဒု ဥကၠ႒ | ကာကြယ္ေရးနွင့္ နုိင္ငံျခားေရး ဌာန ။

၂။ သခင္ျမ - ဘ႑ာေရးနွင့္ အခြန္ေတာ္ ဌာန။

၃ ။ ဦးဘဝင္း - ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရးနွင့္ ေထာက္ပ့ံေရး ဌာန ။

၄ ။ ဒီးဒုတ္ ဦးဘခ်ဳိ - ျပန္ႀကားေရး ဌာန ။

၅ ။ အဗၺဒူရာဇာတ္ - ပညာေရးနွင့္ အမ်ဳိးသား စီမံကိန္း ဌာန ။

၆ ။ မန္းဘခုိင္ - စက္မႈလက္မႈနွင့္ အလုပ္သမား ဌာန ။

၇ ။ မုိင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီး စဝ္စံထြန္း - ေတာင္တန္းေရးရာ ဌာန ။

၈ ။ ဦးဘဂ်မ္း - ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး ဌာန ။

၉ ။ ေပ်ာ္ဘြယ္ ဦးျမ - လယ္ယာနွင့္ စုိက္ပ်ဳိးေရး ဌာန ။

၁၀ ။ ဦးေအာင္ဇံေဝ - ျပည္သူ႔ ဝန္ထမ္း ဌာန ။

၁၁ ။ ဦးအုံးေမာင္ - ဒုတိယအတြင္းဝန္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ဌာနတုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

    ဦးအုံးေမာင္ဟာ သူ႔ဝန္ႀကီး ေစာစံဘုိးသင္း ခရီးထြက္ေနျပီး အစည္းအေဝး မတက္နုိင္လုိ႔ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အစည္းအေဝးမွာ လုိအပ္တာေတြ တင္ျပနုိင္ဖုိ႔နဲ႔ ျပန္လည္ ေျဖႀကားနုိင္ဖုိ႔ ေရာက္ရွိေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

    အရင္ကေတာ့ ဝန္ႀကီးမ်ား ( ဘုရင္အမႈေဆာင္ ေကာင္စီအဖြဲ႔မ်ား ) အစည္းအေဝးကုိ ဘုရင္ခံ သဘာပတိအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ကာ ဘုရင္ခံကုိယ္တုိင္ ဦးစီးက်င္းပေလ့ ရွိပါတယ္။

    ေအာင္ဆန္း အက္တလီစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိျပီး ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ ျမန္မာျပည္ကုိ လြတ္လပ္ေရး ေသခ်ာေပါက္ ေပးရေတာ့မယ့္ အေျခအေနရဲ႕ ဖဆပလ ဘုရင္အမႈေဆာင္ ေကာင္စီကုိ ႀကားျဖတ္ အစုိးရ အဆင့္မ်ဳိးနဲ႔ လြတ္လပ္စြာ စီမံေဆာင္ရြက္ခြင့္ ေပးထားတာျဖစ္လုိ႔ ခရစ္နွစ္ ၁၉၄၇ - ခုနွစ္ ဇႏၷဝါရီေလာက္က စျပီး ဘုရင္ခံကုိယ္တုိင္ တက္ေရာက္ျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ | ဘုရင္အမႈေဆာင္ ေကာင္စီ ဒုဥကၠ႒ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဘဲ သဘာပတိအျဖစ္ ဦးစီးက်င္းပေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

    

    အစည္းအေဝး က်င္းပတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ရံုးခန္းဟာ အထဲကုိ ဝင္ရန္ တံခါး ၃ - ေပါက္ရွိတ့ဲ ခန္းမက်ယ္ႀကီးျဖစ္ျပီး | လက္ယာဘက္မွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၏ အပါးေတာ္ျမဲ ဗုိလ္ထြန္းလွရဲ႕ အခန္း | လက္ဝဲဘက္မွာ အတြင္းဝန္ ဦးေရႊေဘာ္ရဲ႕ အခန္းတုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

    အဲဒီ အခန္းႀကီး၏ အေရွ႕ေျမာက္ေထာင့္မွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ အလုပ္ လုပ္တ့ဲ စားပြဲရွိျပီး | ေတာင္ဘက္ နံရံမွာေတာ့ ဝန္ႀကီးေတြ အစည္းအေဝးပြဲ က်င္းပတ့ဲ စားပြဲႀကီးေတြ ရွိပါတယ္။ ဝန္ႀကီးေတြ အစည္းအေဝး က်င္းပတ့ဲ ေနရာမွာ စားပြဲရွည္ႀကီး - ၃ - ခုကုိ ``ဂ´´ပုံစံ အတုိင္းမွာ ထိပ္မွာတစ္ခု ေဘးတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္မွာ တစ္လုံးစီ ခ်ထားပါတယ္။ ထိပ္က စားပြဲက အလ်ား ၁၀-ေပ | အနံ ၃-ေပေလာက္ က်ယ္ျပီး က်န္တ့ဲ ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္က စားပြဲ ၂-ခုကေတာ့ အလ်ား ၁၈-ေပ | အနံ ၃-ခန္႔စီ ရွိႀကပါတယ္။

    အဲဒီေန႔ အစည္းအေဝးမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က ထိပ္စားပြဲ အလယ္တည့္တည့္မွာ ထုိင္ေနျပီး လက္ယာဘက္စားပြဲမွာ သခင္ျမ | ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ | ဦးရာဇတ္ | ဦးဘဝင္း | မန္းဘခုိင္ တုိ႔ အစဥ္အတုိင္း ထုိင္ေနႀကကာ လက္ဝဲဘက္စားပြဲမွေတာ့ ဦးဘဂ်မ္း | ဦးေအာင္ဇံေဝ | ေပ်ာ္ဘြယ္ ဦးျမနဲ႔ မုိင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီး စဝ္စံထြန္းတုိ႔ ထုိင္ေနႀကပါတယ္။ 

    ဝန္ႀကီးမ်ားအဖြဲ႕ အတြင္းဝန္ ဦးေရႊေဘာ္က အစည္းအေဝးမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္လုိအပ္တ့ဲ စာရြက္စာတမ္းေတြ ဖုိင္တြဲေတြ ရွာေပးနုိင္ဖုိ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ လက္ဝဲဘက္မွာ ရွိေနပါတယ္။ အစည္းအေဝးကုိ အစီအစဥ္အတုိင္း ၁၀-နာရီ ၁၅-မိနစ္မွာ စတင္က်င္းပျပီး ဝန္ႀကီး ဌာနအလုိက္ အေရးႀကီးတ့ဲ သက္ဆုိင္ရာ ကိစၥရပ္ေတြကုိ ေဆြးေႏြးႀကပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ဌာနဆုိင္ရာ ကိစၥရပ္ေတြကုိ အစီအစဥ္အတုိင္း ေဆြးေႏြးလာခ့ဲရာ ၁၀-နာရီခြဲခန္႔မွာ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးဌာန ကိစၥရပ္ေတြကုိ ေဆြးေႏြးဖုိ႔ အလွည့္ေရာက္လာတာနဲ႔ ဒုတိယအတြင္းဝန္ အုိင္စီအက္စ္ ဦးအုံးေမာင္လည္း အစည္းအေဝးခန္းမထဲကုိ ေရာက္လာျပီး လက္ယာဘက္ စားပြဲထိပ္က သခင္ျမအနားမွာ ဝင္ထုိင္လုိက္ပါတယ္။

    

    နံနက္ ၁၀-နာရီ ၁၀-မိနစ္ခန္႔မွာ ``ငါ့တပည့္မ်ား ေအာင္ပါေစကြာ´´ဆုိတ့ဲ စကားသံအဆုံးမွာ အင္လ်ားကန္ေဘးရွိ ဦးေစာ အိမ္ဝင္းထဲကေန ဂ်စ္ကား အစိမ္းေလးတစ္စင္း ဝူးခနဲ ထြက္လာျပီး အတြင္းဝန္ရံုးဘက္ကုိ ဦးတည္ေမာင္းနွင္သြားတယ္ ဒီဂ်စ္ကားေလးကုိ ဦးေစာရဲ႕ တပည့္တစ္ဦးျဖစ္တ့ဲ သုခက ေမာင္းနွင္ျပီး ကားေပၚမွာ တျခားတပည့္ေတြျဖစ္တ့ဲ စိန္ႀကီး ေမာင္စုိး ရန္ႀကီးေအာင္သက္နွင္းတုိ႔က ေတာ္မီဂန္းနဲ႔ စတင္းဂန္းေတြ အသင့္ကုိင္ေဆာင္ကာ လုိက္ပါလာႀကပါတယ္။ မုိးတဖြဲဖြဲနဲ႔ ေစြေနတ့ဲ လမ္းမႀကီးေပၚမွာ အာရ္စီ/၁၈၁၄ နံပါတ္ ဂ်စ္ကားအစိမ္းေလးဟာ မုိးကာေတြ ျခဳံထားျပီး စစ္ယူနီေဖာင္းဝတ္ နံပါတ္ ၁၂ တပ္မ ျခေသၤ့တံဆိပ္ တပ္ထားတ့ဲ လူ ၄ ဦးကုိ တင္ေဆာင္ကာ အေျပးေမာင္းနွင္လာပါတယ္။

    ဒီဂ်စ္ကားေလးဟာ ေမာင္ဂုိမာရီလမ္း ( ယခု ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္း ) အတုိင္း ပန္းဆုိးတန္းထိပ္ နာရီစင္ကုိျဖတ္ျပီး အေနာက္မွ အေရွ႕သုိ႔ ေမာင္းနွင္လာတယ္။ ေနာက္ စပတ္လမ္း ( ယခု ဗုိလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္း ) ကုိ ေရာက္တ့ဲအခါ ညာဘက္ကုိ ခ်ဳိးလုိက္တယ္ အဲဒီကမွတစ္ဆင့္ ဖေရဇာလမ္း ( ယခု အေနာ္ရထာလမ္း ) ကုိ ျဖတ္ေက်ာ္လာျပီး အတြင္းဝန္ရံုးရဲ႕ ေတာင္ဘက္ ဂိတ္ဝကုိ ေရာက္တ့ဲအခါ စက္ရွိန္ေလ်ွာ့ျပီး အတြင္းဝန္မ်ား ရံုးအတြင္းဝင္ရန္ ကားေခါင္းကုိ ဘယ္ဘက္သုိ႔ ဦးတည္လုိက္တယ္။ ဒီအခ်ိန္ဟာ ရံုးတက္စ ၁၀-နာရီခြဲခန္႔ ျဖစ္လုိ႔ အရာရွိ ႀကီးငယ္ေတြရဲ႕ ကားႀကီးကားငယ္ေတြ ဝင္ေနႀကလုိ႔ ဂိတ္ဝမွာ ခဏရပ္ေစာင့္ ေနရေသးတယ္။ ေနာက္မွ ကားဘီးကုိ ခပ္ျဖည္းျဖည္း လိမ့္ကာ အေနာက္ဘက္ ဆင္ဝင္ႀကီးေအာက္က တစ္ဆင့္ ကာကြယ္ေရးဌာနဘက္သုိ႔ ေကြ႕ဝင္ကာ အေနာက္ေတာင္ေထာင့္မွာ ထုိးရပ္လုိက္တယ္။ ခ်က္ျခင္းဆုိသလုိပဲ ကင္းပတ္ဖိနပ္ရွည္ ( Canva Shoes ) စီးထားျပီး စတင္းဂန္းတစ္လက္ ေတာ္မီဂန္း ၃-လက္တုိ႔ကုိ အသင့္ကုိင္ထားတ့ဲ စိန္ႀကီး | ေမာင္စုိး | ရန္ႀကီးေအာင္ သက္နွင္းတုိ႔လည္း ကားေပၚက ခုန္ဆင္းကာ အတြင္းဝန္မ်ား ရံုးထဲကုိ အေျပးဝင္ေရာက္လာႀကတယ္။ 

    သုခက ကားကုိ စက္မရပ္ဘဲ ႏႈိးထားကာ အသင့္ ေစာင့္ဆုိင္း က်န္ရစ္ခ့ဲတယ္။ ေသနတ္ကုိယ္စီ ကုိင္ေဆာင္ထားႀကတ့ဲ စိန္ႀကီး | ေမာင္စုိး | ရန္ႀကီးေအာင္နဲ႔ သက္နွင္းတုိ႔ဟာ အတြင္းဝန္ရံုးေတာင္ဘက္မွ ေျမာက္ဘက္အတုိင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရံုးခန္း ရွိရာကုိ ေလ်ွာက္လာႀကျပီး အခန္းဝမွာ ေစာင့္ေနတ့ဲ မင္းေစကုိ တြန္းဖယ္ကာ ေျမာက္ဘက္တံခါးေပါက္ကေန ဝန္ႀကီးမ်ား စည္းေဝးေနတ့ဲ အခန္းတြင္းသုိ႔ ဝင္လုိက္ႀကတယ္။

    နံနက္ ၁၀-နာရီ ၃၇-မိနစ္ ေရွ႕ဆုံးမွ ဝင္လာတ့ဲ သက္နွင္းက ``ဟိတ္´´လုိ႔ ခပ္က်ယ္က်ယ္ေအာ္သံနဲ႔အတူ လက္ထဲက ေတာ္မီဂန္းနဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိ သဲသဲမဲမဲ စတင္ပစ္ခတ္ေတာ့တယ္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ စားပြဲထိပ္မွာ ထုိင္ေနတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဟာ ထုိင္ရာက လက္ကာျပရင္း ဝင္လာသူေတြကုိ တစ္စုံတစ္ခု လွမ္းေျပာဖုိ႔ ႀကိဳးစားခ့ဲေသာ္လည္း အခ်ိန္ မမွီေတာ့ေပ။ လူသတ္သမားရဲ႕ ပစ္ခတ္လုိက္တ့ဲ က်ည္ဆံေတြေႀကာင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေနာက္သုိ႔ လန္က်ကာ လူေရာ ကုလားထုိင္ပါ လုံးေထြး လဲျပိဳသြားေတာ့တယ္။ ဒီေနာက္မွ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ညာဘက္မွာ ထုိင္ေနတ့ဲ ဝန္ႀကီးေတြကုိလည္း တစ္ဆက္တည္း ပစ္ခတ္လုိက္တယ္။ျပီးေတာ့မွ ဘယ္ဘက္ကုိ ေမႊ႕ယမ္းလုိက္တယ္။ 

    ဝန္ႀကီး ေပ်ာ္ဘြယ္ဦးျမနဲ႔ အတြင္းဝန္ ဦးေရႊေဘာ္တုိ႔ဟာ ေရွ႕ဆုံးက လူသတ္သမားက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိ စတင္ ပစ္ပစ္ျခင္း ေနာက္ေက်ာဘက္က ျပဴတင္းေပါက္ကေန အခ်ိန္မွီ ခုန္ခ် ေျပးႀကလုိ႔ ဒဏ္ရာ မရရွိဘဲ လြတ္ေျမာက္ခ့ဲရပါတယ္။ ဝန္ႀကီး ဦးဘဂ်မ္းကလည္း ပစ္ပစ္ျခင္း သူ႔ေဘးမွာရွိတ့ဲ ဦးေအာင္ဇံေဝရဲ႕ လက္ကုိ ေဆာင့္ဆြဲကာ နွစ္ေယာက္သား ႀကမ္းျပင္ေပၚ လွဲခ်လုိက္လုိ႔ အသက္ေဘးက လြတ္ခ့ဲရတယ္။

    က်န္တဲ့ ဝန္ႀကီးေတြကေတာ့ တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ ေသနတ္ထိမွန္ကာ အတုံးအရံုး လဲက်ကုန္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ မတ္တပ္ရပ္ ပစ္ခတ္ေနတ့ဲ လူသတ္သမားေတြဟာ ဒူးေထာက္ထုိင္လုိက္ကာ အားရပါးရ စိတ္တုိင္းက် ဆက္လက္ ပစ္ခတ္ႀကျပန္တယ္။ စိတ္တုိင္းက် ပစ္ခတ္ျပီးတ့ဲေနာက္မွ လူသတ္သမားေတြဟာ အပစ္ရပ္ကာ ေလွကားရွိရာဘက္ကုိ ေျပးထြက္လာႀကတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေလွကားထိပ္ရွိ အခန္းထဲက ဝန္ႀကီးဦးရာဇာတ္ရဲ႕ သက္ေတာ္ေစာင့္ ကုိေထြး ထြက္လာရာ လူသတ္သမားေတြက စတင္းဂန္းနဲ႔ တစ္ခ်က္ေမႊ႕လုိက္ျပီး ``ေဟ့ မဆုိင္သူ ဖယ္ေန ေအာက္က ဆင္းႀက´´လုိ႔ ေအာ္ဟစ္ရင္း ေလွကားအတုိင္း တဟုန္ထုိး ေျပးဆင္းသြားႀကတယ္။

    ဆင္ဝင္ အေပါက္ႀကီးေအာက္မွာ ကားစက္နႈိးျပီး အဆင္သင့္ ေစာင့္ေနတ့ဲ သုခ ကားေပၚတက္ကာ စပတ္လမ္း ( ယခု ဗုိလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္း ) ထြက္ေပါက္ႀကီးက ထြက္ျပီး လက္ဝဲဘက္ကုိ ေကြ႕ကာ ဒါဟုိစီ ( ယခု ဗႏၶဳလလမ္း )လမ္းအတုိင္း အေနာက္ဘက္ကုိ အတားအစီးမရွိ ထြက္ေျပးေမာင္းနွင္ လြတ္ေျမာက္သြားႀကတယ္။

    ဦးေစာဟာ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းအားလုံးကုိ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္နုိင္မွ ဖဆပလ အစုိးရ ျပဳတ္က်မယ္လုိ႔ တြက္ျပီး ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဒုဥကၠ႒နဲ႔ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ သခင္နုကုိပါ လုပ္ႀကံဖုိ႔ တပည့္တစ္ဦးျဖစ္တ့ဲ ဘညြန္႔ကုိ ေစလႊတ္ခ့ဲေပမ့ဲ အဲဒီေန႔က သခင္နု ရံုးမတက္လုိ႔ လုပ္ႀကံခံရမ့ဲေဘးက လြတ္သြားခ့ဲတာ ျဖစ္ပါတယ္။

    

    ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကုိ လူသတ္သမားေတြက လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ခ့ဲျပီးေနာက္ အခန္းထဲသုိ႔ ပထမဆုံး ေရာက္ရွိလာတ့ဲ ဗုိလ္ထြန္းလွက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိ လဲက်ေနရာမွ ထူႀကည့္ခ့ဲရာ ရင္ဘတ္မွာ ဒဏ္ရာ နွစ္ခ်က္ သုံးခ်က္ခန္႔ ရတယ္လုိ႔ ထင္ခ့ဲတယ္။ဒါေပမယ့္ ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီးကုိ ပုိ႔ေဆာင္ျပီးေနာက္ ဆရာဝန္ႀကီးေတြက အေသအခ်ာ စစ္ေဆးႀကည့္ရႈ႕တ့ဲ အခါမွာေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိယ္မွာ ေသနတ္ဒဏ္ရာ ၁၃-ခ်က္တိတိကုိ ေတြ႕ခ့ဲႀကရတယ္။

    ေပ်ာ္ဘြယ္ ဦးျမနဲ႔အတူ ျပတင္းေပါက္မွ ခုန္ခ်ခ့ဲတ့ဲ အတြင္းဝန္ ဦးေရႊေဘာ္မွာ လုံးဝ ထိခုိက္ျခင္း မရွိခ့ဲေပ။ ႀကမ္းျပင္ေပၚကုိ ေမွာက္လွဲခ်ခ့ဲတ့ဲ ဦးေအာင္ဇံေဝလည္း ထိခုိက္ဒဏ္ရာ မရခ့ဲေပမယ့္ ဦးဘဂ်မ္းကေတာ့ လက္ဝဲဘက္ နံပါးမွာ တစ္ခ်က္ လက္ယာဘက္ လက္သူႀကြယ္မွာ တစ္ခ်က္ အေပၚယံ ရွပ္ထိ မွန္ခ့ဲတယ္။

     တကယ္ေတာ့ ဦးဘဂ်မ္းဟာ အဲဒီေန႔က အစည္းအေဝးကုိ တက္ဖုိ႔ မရည္ရြယ္ခ့ဲေပ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သူဟာ ဟသၤာတခရုိင္ကုိ ခရီးထြက္ရာကေန ျပန္ေရာက္ခါစျဖစ္ျပီး အေအးမိကာ အနည္းငယ္ မက်န္းမမာ ျဖစ္ေနတာေႀကာင့္ပါပဲ။ သုိ႔ေသာ္ သူဟာ အဲဒီအခ်ိန္က အေရးႀကီးသတင္းထူး တစ္ခုကုိ အျမန္ဆုံး တင္ျပ အစီရင္ခံဖုိ႔ လုိအပ္ေနတယ္လုိ႔ ယူဆျပီး အစည္းအေဝးကုိ ႀကိဳးစား လာတက္ျခင္း ျဖစ္တယ္။

      ဦးဘဂ်မ္း ရရွိခ့ဲတ့ဲ သတင္းထူး တစ္ခုကေတာ့ လြန္ခ့ဲတ့ဲ ဇြန္လ ေနာက္ဆုံး အပတ္အတြင္းက ဗုိလ္တစ္ေထာင္ ဘီအုိစီ ( Base Ordnance Depot )ေခၚ ပစၥည္းသုိေလွာင္ေရး တပ္ဖြဲ႕ကေန ဘရင္းဂန္း အလက္ ၂၀၀ ေက်ာ္ ေပ်ာက္ဆုံးခ့ဲရမႈ႕ရဲ႕ တရားခံဟာ ဂဠဳန္ဦးေစာ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ တင္ျပဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

     ဂဠဳန္ဦးေစာရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြကုိ ပုလိပ္ဘက္က သတိျပဳမိေနတာေတာ့ ႀကာပါျပီ။ ေနာက္ျပီး ဦးေစာအိမ္နဲ႔ မ်က္နွာခ်င္းဆုိင္ အိမ္မွာ ေနေနတ့ဲ စစ္ရံုးခ်ဳပ္က လုံျခဳံေရး အရာရွိ လက္ဖတင္နင္ ကာနယ္ ေဂ ၚဒြန္ဟန္႔ဟာ ဦးေစာရဲ႕ လူသတ္မႈေတြကုိ သကၤာမကင္း ျဖစ္ကာ မိမိေနအိမ္ကေန စစ္သုံး မွေျပာင္းျဖင့္ ညအခ်ိန္ ေစာင့္ႀကည့္ ေနခ့ဲရာ ဦးေစာဟာ တပည့္ ေလးငါးေယာက္နဲ႔အတူ အင္းလ်ားေရျပင္မွာ ေလွတစ္စင္းနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနတာကုိ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေတြ႕ျမင္ခ့ဲျပီး ဒီသတင္းကုိလည္း ဘုရင္ခံရဲ႕ အတြင္းဝန္ ဖိလစ္နက္ရွ္ထံမွ တဆင့္ ဘုရင္ခံက ဇူလုိင္လ ၁၈ ရက္ေန႔မွာ သိထားျပီး ျဖစ္တယ္။

    ေနာက္ျပီး အဲဒီ လုပ္ႀကံမႈျဖစ္ပြားတ့ဲေန႔က လူ ၅ ဦးကုိ တင္ေဆာင္ကာ အေျပးေမာင္းနွင္လာတ့ဲ ဂ်စ္ကားေလးတစ္စီး ဦးေစာ အိမ္ထဲကုိ ခ်ဳိးဝင္သြားတယ္ အဝင္မွာ ဦးေစာနဲ႔ ဆုံမိႀကေတာ့ ``ေအာင္ျပီ | ေအာင္ျပီ´´လုိ႔ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းျပီး ေႀကြးေႀကာ္ နႈတ္ဆက္ႀကတာကုိ လက္ဖတင္နင္ ကာနယ္ေဂၚဒြန္ဟန္႔ ကုိယ္တုိျမင္ေတြ႕ျပီး စီအုိင္ဒီ( မႈခင္းတပ္ဖြဲ႕ )ကုိ သတင္းပုိ႔ခ့ဲတယ္။ ဒါေႀကာင့္ မြန္းလြဲပုိင္းမွာ ပုလိပ္ စုံေထာက္ဘက္နဲ႔ ေသာင္းက်န္းသူ နွိမ္နွင္းေရး တပ္တုိ႔ ပူးေပါင္းျပီး အင္းလ်ားကန္ေစာင္းရွိ ဦးေစာ ေနအိမ္ကုိ ဝင္ေရာက္ ရွာေဖြခ့ဲပါတယ္။ ဦးေစာရဲ႕ တပည့္တစ္ဦးျဖစ္သူ မုိက္ရူးရဲ မႈံႀကီးက ေသနတ္ကုိ ကုိင္စြဲကာ ခုခံပစ္ခတ္ခ့ဲေသးေသာ္လည္း အင္အားခ်င္း မမ်ွသည္ကုိ ရိပ္မိတ့ဲ ဦးေစာက အခ်ိန္မီ တားဆီးခ့ဲတ့ဲအတြက္ ဦးေစာတုိ႔ လူသုိက္အားလုံးကုိ ဖမ္းဆီးရမိခ့ဲတယ္။ ဦးေစာ အိမ္ထဲကေန စာရြက္စာတမ္းေတြ မႀကာခင္ကမွ ျပဳလုပ္ထားတ့ဲ ``ဦးေစာ Prime Minister´´ဆုိတ့ဲ ရာဘာတံဆိပ္တုံးေတြနဲ႔အတူ အဂၤလိပ္စစ္တပ္က ေပ်ာက္ဆုံးသြားတ့ဲ လက္နက္ခဲယမ္း မီးေက်ာက္ေတြထဲက တခ်ဳိ႕ကုိ အိမ္ထဲကေရာ အိမ္အနီးက အင္းလ်ားကန္ကေရာ ရွာေဖြသိမ္းဆည္း ရမိခ့ဲတယ္။

    

     ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား လုပ္ႀကံသူ ဦးေစာ

     ဒီျမန္မာျပည္ရဲ႕ ကံဆုိး မုိးေမွာင္က်ခ့ဲရတ့ဲ လုပ္ႀကံမႈ႕ႀကီးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေနာက္ပုိင္းမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၏ အပါးေတာ္ျမဲ ဗုိလ္ထြန္းလွရဲ႕ ထုတ္ေဖာ္ေရးသားခ်က္အရ စတင္းဂန္း ၂၀၀ ေပ်ာက္ဆုံးမႈ႕နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး သတင္းေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး ထြက္လာျပီး လုံျခဳံေရးအေျခအေန စုိးရိမ္ရတ့ဲအထိ ေျပာဆုိမႈ႕ေတြ ရွိလာတ့ဲအခါ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး ဦးေက်ာျငိမ္း လန္ဒန္ သြားေနခုိက္ တာဝန္ေတြကုိပါ ပူးတြဲယူထားတ့ဲ ေပ်ာ္ဘြယ္ ဦးျမက ဗမာ့တပ္မေတာ္က တပ္စိတ္ တစ္စိတ္ကုိ ထုတ္နႈတ္ျပီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ မသိေအာင္ အတြင္းဝန္မ်ား ရံုးအဝင္လမ္းမွာ ကင္းပုန္းခ်ထားလုိက္ပါတယ္။

      ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ကံဆုိး မုိးေမွာင္ က်မႈ႕အစလုိ႔ ေျပာရမယ့္ ကိစၥကေတာ့ အဲဒီ တပ္စိတ္ထဲက ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္ ကိစၥတစ္ခုနဲ႔ အျပင္ထြက္လာခ်ိန္မွာ ရံုးတက္ဖုိ႔ လာေနတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က ေတြ႕ျပီး ဦးျမကုိ ဒီတပ္စိတ္ကုိ ရုတ္သိမ္းဖုိ႔ အမိန္႔ေပးခ့ဲတာေႀကာင့္ လုပ္ႀကံမႈ မျဖစ္ပြားခင္ ရက္ကမွ ဒီ လုံျခဳံေရး ကင္းပုန္းဝပ္ေနတ့ဲ တပ္စိတ္ ရုတ္သိမ္းသြားခ့ဲတာ ျဖစ္ပါတယ္။

    ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕``သူ႕ကုိ လုပ္ႀကံမယ့္သူ မရွိနုိင္ပါဘူး´´ဆုိတ့ဲ ယုံႀကည္ခ်က္နဲ႔ အေဆာင္အေယာင္ ပကာသနေတြကုိ ရြံရွာစက္ဆုပ္ျပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရုိးရုိးသားသား ေနထုိင္ခ်င္တ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ စိတ္ရင္း ေစတနာ ျဖဴစင္ရုိးသားမႈ႕ကုိ မခ်င့္မရဲျဖစ္ကာ ျမန္မာျပည္နဲ႔ လူထုရဲ႕ ကံႀကမၼာလုိ႔ပဲ ေျပာရမလား မသိတ့ဲ အျဖစ္အပ်က္ကုိ သိျမင္ခြင့္ ရခ့ဲေတာ့ အံႀကိတ္ ``ေတာက္´´ေခါက္မိရင္း ``ရန္သူ မရွိဘူး´´ဆုိတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေရ ဘယ့္နွယ့္လဲကြဲ႕ လုိ႔သာ ဟစ္ေအာ္လုိက္ခ်င္ပါေတာ့တယ္။

     

     ဦးေစာ ဒီလုိ နုိင္င့ံေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကုိ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ရတ့ဲ အေႀကာင္းအရင္းကေတာ့ လန္ဒန္ေဆြးေႏြးပြဲ မသြားမွီ လ အနည္းငယ္အလုိက ကာကီေရာင္ ဝတ္ထားတ့ဲ လူနွစ္ေယာက္က ဦးေစာကုိ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ခတ္ လုပ္ႀကံခ့ဲရာမွာ အသက္မေသခ့ဲေသာ္လည္း မ်က္ခုံးကုိ ရွပ္မွန္ကာ ဒဏ္ရာ ရခ့ဲတယ္။ ဒီ လုပ္ႀကံမႈ႕ကုိ ဗုိလ္ေနဝင္းနဲ႔ ဗုိလ္ေအာင္ႀကီးတုိ႔ရဲ႕ အစီအမံနဲ႔ ဦးျမလႈိင္(ေပဖူးလႊာမဂၢဇင္း အယ္ဒီတာေဟာင္း)က ကားေမာင္းကာ ကားေပၚမွာ ပါလာတ့ဲ ရန္ကုန္ဘေဆြက ပစ္ခတ္ခ့ဲျခင္း ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ဘေဆြကုိ ေပးကုိင္ျပီး ပစ္ခတ္ေစခ့ဲတ့ဲ ေသနတ္ဟာ တပ္ရင္းမႈးဗုိလ္ေနဝင္း(အဲဒီအခ်ိန္က ဗုိလ္ေနဝင္းဟာ တပ္ရင္းမႈးသာ ရွိေသးတယ္)ကုိင္ေဆာင္တ့ဲ ေသနတ္ျဖစ္တယ္။ ဒီကိစၥဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ လက္ခ်က္ျဖစ္တယ္လုိ႔ ယူဆကာ ဦးေစာက ဗုိလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကုိ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ လက္စားေခ်တာလုိ႔ ေျပာႀကတယ္ အမွန္ေတာ့ ဒီ လုပ္ႀကံမႈ႕ႀကီးဟာ ဒီထက္ ပုိမုိေလးနက္တ့ဲ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။

      ဦးေစာဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ကုိ ျငွဳိးသူရန္ဘက္ အေနနဲ႔ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္တာ မဟုတ္| ဦးေစာ တခ်ိန္က ``ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္´´လုိ႔ ယူဆခ့ဲတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက နုိင္ငံ႔အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာျပီး သူလုိ နုိင္ငံေရးသမား စားဖားအုိႀကီးေတြအတြက္ ျမန္မာ့နုိင္ငံေရး ဇာတ္ခုံမွာ ေနရာမရွိ ျဖစ္ေနရတ့ဲ အျဖစ္ကုိ ႀကိတ္ုိင္ ခဲမရ ျဖစ္ေနရတယ္။ ဒါ့ေႀကာင့္ ဦးေစာ အေနနဲ႔ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္အားလုံးကုိ ဖယ္ရွားနုိင္မွသာ သူ႔အေနနဲ႔ အာဏာ ရနုိင္မွာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ယူဆကာ ရန္ကုန္ရွိ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္အားလုံးကုိသာမက နယ္ရွိ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိပါ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ဖုိ႔ စီစဥ္ခ့ဲတယ္။

      ဒါ့ေႀကာင့္လဲ အဂၤလိပ္ အာဏာပုိင္ေတြနဲ႔ပူးေပါင္းျပီး ခုိးယူထားတ့ဲ လက္နက္ခဲယမ္းေတြကုိ အိမ္အနီး အင္းလ်ားကန္ထဲမွာ ဝွက္ထားသလုိ လက္နက္တခ်ဳိ႕တဝက္ကုိလဲ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီဝင္ေတြစီကုိ ျဖန္႔ေဝထားျပီး ျဖစ္တယ္။

       ဒီလုိ ဦးေစာက အႀကံအစည္ ႀကီးႀကီးမားမား ႀကံစည္နုိင္မႈ႕ဟာ နယ္ခ်ဲ႕ျဗိတိသ်ွေတြရဲ႕ ေျမွာက္ပင့္အားေပးမႈ႕ေႀကာင့္သာ ျဖစ္တယ္။ ျဗိတိသ်ွ ကြန္ဆာေဗးတစ္ နုိင္ငံေရးသမားေတြ စစ္ဘက္နဲ႔ အရပ္ဘက္က ပုဂၢဳိလ္ေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ ရန္သူေတာ္ေဟာင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ဖဆပလ အဖြဲ႕အစည္း အာဏာရေနတာကုိ မနာလုိ မရႈ႕စိမ့္ႀကပါဘူး။ ဒါေႀကာင့္ ျမန္မာနုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရး မယူမွီမွာ ဖဆပလ အစုိးရအဖြဲ႕ကုိ ျဖဳတ္ခ်ျပီး ျမန္မာနုိင္ငံကုိ ဒုိမီနီယံ အတြင္းမွာ ဆက္ရွိေနေအာင္ ဂဠဳန္ဦးေစာလုိ ပုဂၢဳိလ္ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းႀကံစည္ခ့ဲႀကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

မူရင္းေရးတင္သူ

Photo

Credit 

ေပးပါတယ္